Νοσοκομείο Λήμνου: Είναι γνωστός ο αίτιος είναι γνωστή κι η αιτία

Η είδηση

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Τρίτη, 22 Νοεμβρίου, στη Μύρινα, έξω από το Νοσοκομείο της Λήμνου, με αφορμή την παραίτηση του γιατρού Γ. Πέππα. Την συγκέντρωση οργάνωσε επιτροπή πρωτοβουλίας αυτοδιοικητικών,  «μακρυά από κόμματα», όπως τόνισαν στην ανακοίνωση τους.

Το αίτημα της συγκέντρωσης ήταν η ανάκληση της παραίτησης του κ Γ. Πέππα, η διερεύνηση των αιτίων των κατ’ εξακολούθηση παραιτήσεων γιατρών από το νοσοκομείο Λήμνου, και η λήψη μέτρων από τη Διοίκηση τοι νοσοκομείου, ώστε να αποφευχθούν στο μέλλον παρόμοιες «παραιτήσεις».

Το σχόλιο

Η αλήθεια είναι ότι, τόσο στην ανακοίνωση της επιτροπής που διοργάνωσε τη συγκέντρωση όσο και στα ρεπορτάζ και τα σχόλια του τοπικού τύπου, διέκρινε κανείς μια «ομίχλη».

Σαν κάτι να θέλανε να πουν και δεν το λέγανε, σαν κάτι να υπονοούσανε και το κρύβανε με μισόλογα.

Η ανακοίνωση των γιατρών μιλούσε για «περίεργη και όζουσα υπόθεση» και κάποιοι άλλοι – ποιοι;- μιλούσανε για «πόλεμο εκ των έσω»  και για  «εκκολαπτόμενους κηφήνες». 

Πάντως το ότι η παραίτηση Πέππα δεν ήταν  «κεραυνός εν αιθρία» και ότι αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση θα ακολουθήσουν κι άλλες , είναι γνωστό σε όλους.

Το προτελευταίο, δε, επεισόδιο, όχι άσχετο με την παραίτηση του γιατρού Πέππα, χειρούργου, είναι οι εβδομήντα εννιά – 79 – εφημερίες του μοναδικού αναισθησιολόγου του νοσοκομείου μέσα σε ενενήντα ημέρες, που τον έφτασαν να απειλεί κι αυτός με παραίτηση.

Η Διοίκηση δε, αντί να προσπαθήσει να λύσει το πρόβλημα, κάλεσε τον αναισθησιολόγο… σε απολογία!

Όμως, κακά τα ψέματα, όταν η όποια διοίκηση και ο όποιος διοικητής καλείται να κάνει διαχείριση στη κακομοιριά και να εφαρμόσει στην υγεία τις συγκεκριμένες κυβερνητικές πολιτικές, τα αποτελέσματα είναι αυτά.

Τα όποια «γιατί» που διατυπώθηκαν και διατυπώνονται για την παραίτηση Πέππα και των λοιπών, έχουν σαφέστατα αίτιους και αιτίες, που δεν είναι άλλες από τις εφαρμοζόμενες , κατά καιρούς πολιτικές στη υγεία.

Οι πολιτικές αυτές αποτελούν εύφορο έδαφος για να δημιουργούνται και να αναπτύσσονται καταστάσεις όπως αυτές που βιώνουν οι εργαζόμενοι στο Νοσοκομείο της Λήμνου – και όχι μόνο θα έλεγα -, όσο και ο λαός της Λήμνου- επίσης όχι μόνο.

Όταν λοιπόν, σύμφωνα με την ΑΔΕΔΥ και άλλους μαζικούς και κοινωνικούς φορείς της Λήμνου, για να μπορέσει το Νοσοκομείο της Λήμνου να ανταποκριθεί στις βασικές απαιτήσεις περίθαλψης των κατοίκων της Λήμνου και των επισκεπτών της απαιτούνται :

   – Προσλήψεις ,τουλάχιστον, οχτώ γιατρών διαφόρων ειδικοτήτων και του αντίστοιχου νοσηλευτικού προσωπικού

   – Μονιμοποιήσεις του επικουρικού προσωπικού και των συμβασιούχων, για να φύγει ο βραχνάς της απόλυσης πάνω από το κεφάλι τους και να μπορέσουν να         προσφέρουν τις πολύτιμες υπηρεσίες τους, σύμφωνα με την εμπειρία τους, στο έργο του Νοσοκομείου

   – Ανάκληση της αναστολής εργασίας σε εργαζόμενους 

   -Ίδρυση και λειτουργία ΜΕΘ και ΜΑΦ

   – Νέο Οργανισμό του Νοσοκομείου, 

αλλά και λήψη μέτρων για τη  στήριξη και στελέχωση και των λοιπών δομών υγείας του νησιού, και αντί για τα μέτρα αυτά , η μεν ΔΥΠΕ απαντά ότι δεν υπάρχουν ενδιαφερόμενοι για το Νοσοκομείο της Λήμνου – διότι, βεβαίως, σε συνθήκες γαλέρας δεν είναι δυνατόν να δουλεύουν άνθρωποι, πόσο μάλιστα γιατροί και νοσηλευτές – , η δε κυβέρνηση απαντά με την κατάθεση του νέου νομοσχεδίου για την υγεία, τότε είναι απολύτως βέβαιο ότι καταστάσεις όπως αυτές που εξελίσσονται στο Νοσοκομείο της Λήμνου και αλλού, όχι μόνο θα συνεχίζονται, αλλά και θα πληθαίνουν και θα επιδεινώνονται, η υγεία δε του λημνιακού και του λοιπού ελληνικού λαού θα υποβαθμίζεται. 

Η μοναδική απάντηση που μπορεί να δοθεί σ’ όλα αυτά, είναι η συσπείρωση του κόσμου γύρω από τους φορείς που παλεύουν για την λύση των προβλημάτων αυτών, και η βεβαιότητα ότι όποια κυβέρνηση κι αν υπάρχει τη μόνη λύση για την αντιμετώπιση  των προβλημάτων του λαού είναι ο αγώνας.    

stonisi.gr